“Lieve Esther,
Wat ben ik blij dat ik jou heb mogen leren kennen en dat jij een stuk met mij mee hebt willen wandelen op mijn pad. Eigenlijk wist ik niet zo goed meer wat nu mijn eigen pad was. Ik had de neiging om steeds met een ander mee te wandelen, aan te haken. Ik paste me feilloos aan en wist niet meer wat ik zelf belangrijk vond en welke kant ik zelf uit wilde.
Jij stimuleerde me om op mijn eigen pad te gaan wandelen en te ervaren dat dat prima is. Je leerde me dat het fijn is om ‘echt en puur” te zijn en dicht bij mezelf te blijven. Voelen, in evenwicht komen. Niet alles met verstand beredeneren, maar samen met mijn hart, lijf en ziel in harmonie brengen.
En JOEPIE, wat stimuleerde jij mij bij alle stappen die ik heb gezet, nieuwe inzichten die ik kreeg en ook om die successen te vieren en ervan te genieten. Wat stond jij achter mij en wat sterkte me dat! Je liet me inzien dat er geen lastige situaties zijn, dat je er anders naar kunt kijken, dat ik niet zo streng hoef te zijn voor mezelf en bovenal dat ik prima ben zoals ik ben.
De spiegel die je me hebt voorgehouden was soms confronterend maar altijd vanuit een goed hart en loog nooit. Ik zag voorheen meestal een “rol” als ik in de spiegel keek, de rol die ik me voor die situatie had aangemeten. Een kameleon zoals jij zo mooi zei. Nu zie ik mezelf en het is fijn om mezelf te zijn. Dank je wel Esther, je bracht letterlijk Vreugt in mijn leven!”
Recente reacties